| [BW's] waarin Bekende of Belangrijke Wereldburgers het belang van BV's ondermijnen Terug naar de basispagina of klik verder op één van de onderstaande subrubrieken: 28/01 2006 | | | Van de ene acteur uit een Sergio Leone-prent naar de andere: Charles Bronson, de acteur (Charles Buchinsky is zijn ware naam) die we nog het liefst onthouden uit The Dirty Dozen (1967). Zijn gastrolletje in The Simpsons blijft ons ook bij: liggend in een ziekenhuisbed met een piepend apparaat aan zijn zij. "I wish I was dead", zucht-ie, als verwijzing naar de Death Wish-filmreeks. In 2003 zou hij uiteindelijk sterven. Wraakengel Charles Bronson (min of meer) gekarikaturiseerd in: • Archie Cash (Malik en Brouyère), de stripgeworden personificatie van Bronson • Blueberry (Giraud + Charlier) in de 'aftakelingscyclus' met het album Vogelvrijverklaard als summum. Enige consistentie kan Giraud niet verweten worden met het uiterlijk van zijn (anti)held. De gezochte vergelijking met Bronson komt trouwens niet van ons • Bollie en Billie 8: Papa, Mama, Bollie... (Roba) met "Charles Browstone" als uithangbord van de fake film Avontuur aan de Niagara • Spoon & White 2: Hoezee, Heisa (Léturgie + Yann/Léturgie), eigenlijk met een cameo van Archie Cash als gevangene. Hier dus een dubbel cameofestijn • En uiteraard de echte Bronson met onafscheidelijke snor | | 17/12 2005 | | | Bovenstaande afbeeldingen van acteur/regisseur Clint Eastwood verwijzen zonder uitzondering naar de westerntrilogie van de Italiaanse regisseur Sergio Leone waarin hij meespeelde als de man zonder naam, Nobody. 't Is te zeggen A Fistful Of Dollars (1964), For A Few Dollars More (1965) en The Good, The Bad And The Ugly (1966). Ook wel spaghettiwesterns genoemd, dik tegen de zin van componist Ennio Morricone trouwens, die met zijn muziek bijna een extra hoofdacteur op de set zette. Maar kom, de grijnzende Clint met cigarello, ongetrimd baardje, verweerd gelaat en toegeknepen ogen zien we in meer dan één strip terug, als éénmalige cameo en als hoofdfiguur. Cowboy Clint van links naar rechts en knallend van boven naar onder in: • Colt Walker 1: Gila (Lamy + Yann) • Durango 3: Valstrik voor 'n "Killer" (Yves Swolfs), passerend op de achtergrond op pagina 28 • Waanzin Waanzuit 2 (Gotlib), in een docustrippastiche over de spaghettiwestern • Tony Corso 2: Prime Time (Berlion), met een dwaas achteraanzicht op een televisiescherm op pagina 46 • Spoon & White 1: Dood aan Alle Honden (Léturgie + Yann/Léturgie), let op de poster op pagina 10 van Eastwood alias Dirty Harry-fan Spoon • Sawfee (Conrad + Yann), een kortverhaal in Robbedoes 2143 uit 1979 | | 29/10 2005 | | | | De tronie van Albert Einstein (1879 - 1955), het typevoorbeeld van de geleerde, uitvinder van de relativiteitstheorie en medeschepper van de atoombom, kent iedereen. Maar hoe zien striptekenaars het genie met de weelderige haardos? Zonder E = mc2, maar in inkt door: • Marc Sleen in Nero 111: De Adhemar Bonbons • Jan Bosschaert + Urbanus in De Geverniste Vernepelingskes 3 • Joann Sfar in Kleine Vampier 2: Zit op Kungfu! • Tarquin + Arleston in Wanordelijke Encyclopedie van de Wereld van Troy • Christophe Huthwohl in Een Lekker Stuk (Atomiumreeks nr. 25) • Bédu + Blareau in Proffie 1: Is dat nou Sport?... • Karel Biddeloo in De Rode Ridder 121: De Zwarte Toren • Gotlib in Waanzin Waanzuit 1 • Adri van Kooten + Martin Lodewijk in Quark 1 • en Daniel Goossens met een jonge versie van de geleerde in Het Leven van Albert Einstein | | 08/10 2005 | | | De Britse acteur Stan Laurel (Arthur Stanley Jefferson, 1890-1965) en de Amerikaanse acteur Oliver Hardy (1892-1957), de 'dikke en de dunne', het beroemdste humoristische filmduo aller tijden. Tussen 1926 en 1950 doken ze op in een honderdtal kort- en langspeelfilms terwijl ze opdraafden in meerdere comicreeksen, ook in het Nederlands. Hun erfenis op pellicule doet ons nog steeds lachen. Ons en de stripauteurs die het komisch duo in hun strips binnensmokkelden. Lachen met Stan Laurel en Oliver Hardy in: Asterix: Obelix & Co. (Uderzo + Goscinny), Govert Suurbier 6: Vade Retro Hollywood! (Verron + Yann), Een Nieuw Begin 3 (Marvano + Haldeman), Soeperman: De Bollen van Rokan (René Uilenbroek + Willem Ritstier), Spoon & White 4: Spoonfinger (Léturgie + Yann/Léturgie), Cesar en Urbanus als de Dubbele Dunne en de Dikke in Urbanus 93: Teevee Hupsakee (Willy Linthout + Urbanus), De Geverniste Vernepelingskes 1 (Jan Bosschaert + Urbanus), Kiekeboe 9: De Zwarte Zonnekoning (Merho) en tweemaal de echte vrolijkerds | | | 17/09 2005 | | | | 't Moeten niet altijd dooie celebrities zijn om in aanmerking te komen op deze pagina. Al slagen we daar deze keer maar half in met The Beatles waarvan John Lennon en George Harrison ons al verlieten. Resten nog Paul McCartney en — hoe heet dat drummertje weer? — Ringo Starr. Je ziet ze hiernaast in hun oude glorie op de cover van hun album Let It Be uit 1970. Voornamelijk John Lennon komt ook nog veelvuldig voor in andere strips. Met Dream is Over uit 1982 leverden tekenaars als Tardi, Margerin, Andreas, Sokal, Fred, Gibrat, Boucq, Manara, Cosey, Servais, Bilal en Dick Matena zelfs een compleet hommagealbum. Maar wij beperken ons hier voorlopig tot telkens minstens twee van het wereldberoemde viertal. The Beatles op papier vereeuwigd door: André Juillard + Yves Sente in Blake en Mortimer: Het Voronov-Complot, Serge Clerc + François Gorin in Legendes van de Rock 'n Roll, Marc Sleen in Nero 6: De Paarse Futen, Zep in Harde Muziek en Doffe Ellende, Merho/Dirk Stallaert in Kiekeboe 106: Vrolijke Vrolijke Vrienden, Marcel Gotlib in Waanzin Waanzuit 4, Albert Uderzo in Asterix en de Britten en Léturgie + Yann/Léturgie in Spoon & White 4: Spoonfinger | | 20/08 2005 | BW's 5: Godfried van Bouillon | | | Hoe ouder deze pagina wordt, hoe historischer de figuren want ja, 't is makkelijker om een rijtje historische figuren in strips terug te vinden dan levende en meer actuele. De in het pre-België gewortelde Godfried van Bouillon is er zo eentje. Links staat zijn buste afgebeeld. We nemen er even 's Lands Glorie van Artis-Historia bij: "Op het einde van de XIde eeuw was Godfried van Bouillon hertog van Lotharingen. Deze voortreffelijke ridder was te Baisy-Thy, in Brabant, geboren en sprak onze beide landstalen. Hij nam de leiding van de eerste kruistocht." Van de naar schatting een half miljoen kruisvaarders die aan de eerste kruistochten deelnamen, kwamen er slechts een 40.000-tal aan in Jeruzalem waar ze op 15 juli 1099 om 3 uur 's namiddags de stad innamen. Godfried was bij de eersten en kreeg de bijnaam 'Koning van Jeruzalem'. Wat wij niet op school leerden is dat godsvruchtig Godfriedje met zijn kruisvaarders — en met gretigheid — vele ongelovige Saracenen een kopje kleiner maakte. Er zouden later nog wel meer smetten op zijn blazoen komen. Godfried van Bouillon onder vuur genomen door: Conrad + Yann in een Oom Wim-pastiche in Robbedoes 2319 uit 1982, Yves Chaland in Freddy Lombard: Het Testament van Godfried van Bouillon, Thierry Cayman + Claude Rappé in de driedelige reeks Godfried van Bouillon, Fred Funcken in een verhaaltje voor Kuifje 244 uit 1953, Pirana in Bouillon Godfried van en rechts bovenaan een prent uit de reeks 's Lands Glorie van Artis-Historia, meesterlijk geïllustreerd door Jean-Léon Huens. Dat hij nooit een strip heeft getekend is een spijtige zaak. In 2002, twintig jaar na zijn dood, kreeg deze Belgische illustrator postuum de Hall of Fame Award van de New Yorkse Society of Illustrators. In Amerika was hij een grote meneer. Ook Hergé merkte zijn talent wel op en nodigde hem uit om voor Kuifje een groot aantal illustraties te maken bij sprookjes, romans en novelles. | | 06/08 2005 | | | Deze keer is het de beurt aan een uiterst avontuurlijke schrijver/journalist: Ernest Hemingway (1899-1961), gekend van De Oude Man en de Zee (1952). En neen, hij is niet de songwriter voor het gelijknamige lied van Dana Winner. Andere van zijn (verfilmde) boeken zijn A Farewell to Arms (1929), To Have And Have Not (1937), For Whom The Bell Tolls (1940), Men At War (1942),... Naast een begenadigd jager en visser was Hemingway ook nog eens soldaat tijdens de Eerste Wereldoorlog, oorlogscorrespondent tijdens de Spaanse Burgeroorlog, in 1944 maakte hij de invasie van Frankrijk mee tijdens de Tweede Wereldoorlog en was aanwezig op het Italiaanse front. In 1954 kreeg hij de Nobelprijs voor Literatuur. In 1932 schreef hij Death In The Afternoon, een handboek over het stierenvechten en in 1935 Green Hills Of Africa (1935) over de jacht op groot wild. Onder zijn vrienden telde hij onder meer de Cubaanse Fidel castro (zie linksboven). In 1961 maakte hij een eind aan zijn leven met een geweerschot. Ernest Hemingway in stripliteratuur vervat door: Malès + Dufaux in Hemingway: Dood van een Luipaard, Verron + Yann in Govert Suurbier 6: Vade Retro Hollywood!, Griffo + alweer Dufaux in Samba Bugatti, Conrad + nogmaals Yann in De Onnoembaren: Gele Geschiedenis (met Hemingway alias Remmingway), Dick Matena in Sartre en Hemingway, Sokal in De Witte Cadillac (met Hemingway alias Ballingway) | | | 09/07 2005 | | | Onze BW's mogen ook al een beetje dood zijn, zolang ze met een minimum aan inleiding al een belletje doen rinkelen zijn ze bekend genoeg. Actrice, zangeres en presidentieel minnares Marilyn Monroe, een onsterfelijk icoon van de 20ste eeuw, hoeven we niet voor te stellen, vermoeden we. Al even onvergetelijk is haar beroemde scène uit de film The Seven Year Itch (1955, regie: Billy Wilder) waarin ze haar witte jurk laat wapperen boven een ventilatierooster. En al helemaal passend in dit plaatje: Monroe (echte naam Norma Jean Baker) debuteerde als actrice ooit in een film van The Marx Brothers. Marilyn Monroe aangepakt door: • Jan Bosschaert en Urbanus in De Geverniste Vernepelingskes 1 • Toppi in het kortverhaal Marilyn Monroe in het stripblad Uitverkocht 1, december 1986 • Marvano en Haldeman in Een Nieuw Begin 3: Openbaring • Conrad en Yann in De Onnoembaren: Beerput • John Kelly (zeg maar Dick Matena) en Martin Lodewijk in Storm, Kronieken van de Tussentijd 2: De Dallas Paradox • Blanc-Dumont en Dufaux in het kortverhaal A Girl's Best Friend in Super Kuifje 28: Kuifje Superstars • Janry en Tome in Robbedoes en Kwabbernoot 35: Malle Marilyn • Walthéry met de dubbele knipoogcover (Monroe en de cover van Blake en Mortimer: Het Gele Teken) van Natasja: Nostalgia, Een Ster Wordt 20! • Crisse en Goupil in Loretta en Harpeya 1 • Don Lawrence en Martin Lodewijk in Storm 22: De Armageddon Reiziger • Gürsel met een veelvuldig gerecycleerde cartoon voor de Rooie Oortjes-franchise • Frank Cho met een cover van een Amerikaanse uitgave van Liberty Meadows, voorgepubliceerd in het Nederlandse stripblad Myx • En tot slot Marilyn Monroe herself in haar beroemdste pose uit The Seven Year Itch en een extra fotootje met een compleet opgedirkte Marilyn | | | 25/06 2005 | | | | | | | | | | | | | Van de ene schertsfiguur (zie BW 1: Eddy Wally) naar de andere: Bond, James B- euh, Sean Connery, de sjlissende Schotse acteur wiens carrière gelukkig voor hem verder reikte dan het James Bond-typetje. De acteur die gestalte gaf aan de éénmanswereldredder, vrouwen onderwerpende en nooit door Martini's dronken rakende geheimagent 007. Dat smeekt om een parodie, of ten minste een knipoogje. Sean Connery getekend door de gouden vingers van: • Willy Vandersteen/Studio Vandersteen in Suske en Wiske 77: De Apekermis: min of meer Connery op de cover van het boek Silverthumb (naar de James Bond-film Goldfinger, tiens!). Heel de strip is trouwens een James Bond meets Planet of the Apes-persiflage • Tarquin + Arleston in Lanfeust van de Sterren 4: Smerige Tijd voor Vliegen: Connery als Oho Seven met loszittend toupetje en een sigaret van het merk Octopussy opstekend. Zijn gadgets in de strip kreeg hij van Kîu. • Léturgie + Yann/Léturgie in Spoon & White 4: Spoonfinger: een overmatig behaarde Connery, door patholoog-anatoom (da's een lijkensnijder) Enola Gay omschreven als "Homo Erectus Britanicus Behaardicus". Lachen! • Boucq in Achter de Schermen van het Paradijs: een overexpressieve en opscheppende Connery • Uderzo + Goscinny in Asterix 26: De Odyssee van Asterix: Connery als geheimagent Nulnulnix met verliefde vlieg • Martin Lodewijk in Agent 327 8: Dossier Dozijn Min Twee: Connery als geheimagent James Nulnul • Alice + Dorison in de reeks Het Derde Testament: Connery-lookalike in de rol van graaf Conrad van Marbourg en een knipoog naar Connery's film In the Name of the Rose uit 1986 • Marini + Desberg in het tweeluik Ster van de Woestijn: de oudere Connery als Matthew Montgomery • de enige echte Sean Connery in zijn Bond-succesjaren • de enige echte Sean Connery als oudere Sir van het Britse rijk | | 11/06 2005 | | | Al vele jaren moeten BV's zo hoognodig hun eigen strip hebben en al vele jaren wordt in de media beweerd dat dit soort strips tegenwoordig in is. Onzin natuurlijk, BV-strips zijn al zo oud als de straat. Al van in de tijd van het oude BRT-programma Schipper naast Mathilde (Geschipper naast Mathilde door Edouard De Rop, vanaf 9 november 1960 in Zondagsmorgen). En waarom zouden we daar de Jef Nys-biografieën uit de jaren 50 en 60 (over Rodenbach en Pieter Breughel bijvoorbeeld) niet toe rekenen? Alleen waren er vroeger minder BV's, dus 't viel minder hard op. De door Alain Grootaers — in toen nog Panorama/De Post — gelanceerde term bestond trouwens nog niet. In dit rubriekje willen we het gewestelijke belang van de BV counteren door Bekende en net zo goed Belangrijke Wereldburgers op te voeren. Maar afkicken doen we met Eddy Wally, die toch optrad in de "Joenaaited Steets of Amerika", "Mosjkou" en "Sina". Lach hem gerust uit, Eddy "zal wel huilen op weg naar de bank", zoals hij pianist Liberace ooit — wellicht onbewust — citeerde. Eddy Wally gezien door de ogen van: Paul Geerts (in Suske en Wiske 215: De Krimson-Crisis), Jan Bosschaert (in De Geverniste Vernepelingskes 1), Hec Leemans (in het kortverhaal Wally in Space), Maarten Vande Wiele (in Ché 64, juni 2005), Willy Linthout (in Urbanus 6: De Pretparkprutsers) en Dirk Stallaert (in zijn BV-strip van Eddy Wally voor het weekblad Dag Allemaal). Op de foto staat uiteraard Eddy Wally himself in goed gezelschap en in het midden bovenaan. | | | | | | | |