| BB041 - Storm 3: Het Volk van de Woestijn | | | Op pagina 5 zien we onderaan de pagina twee soldaten in de zoutwoestijn op een soort zwevende scooter een witte man opjagen. De man kan vluchten naar een rotsformatie waar onze vrienden Storm en Roodhaar ook al moeilijkheden hebben om te overleven. Ze willen de witte man helpen, maar daar steken de soldaten een stokje, of beter gezegd laserpistool voor. Het drietal wordt gevangen genomen en door de gloeiend hete zoutwoestijn weggevoerd. Alleen, waar is in godsnaam die scooter gebleven? Zou toch veel makkelijker geweest zijn om de gevangenen weg te voeren, niet?
Opgemerkt door Ivan Claeys | | |
| BB042 - Blake en Mortimer: Het Mysterie van de Grote Piramide 1 | | Welke idioot zei daar dat je van strips niets kan bijleren? Je leert zelfs bij van de fouten die erin gemaakt worden! Wat zeg je daarvan? Nu goed lezen, we zullen je wat bijbrengen: op pagina 8 krijgt professor Mortimer een rondleiding in een Egyptisch museum. Op plaatje 4 staat hij voor een imposant beeld van Akhnaton. Daarna wandelen ze verder, terug in de geschiedenis naar het Oude Rijk. In de Franse versie in plaatje 6 bewondert hij ene Dame Nofert uit deze periode. In de Nederlandse versie heet deze plots Nefertete. Tussen deze twee liggen zo’n vier eeuwen en zes dynastieën! Het hele album gaat trouwens over Akhnaton, de echtgenoot van… Nefertete!
Opgemerkt door Lydia a Campo | | |
| BB043 - Trollen van Troy 2: De Scalp van de Edelachtbare | | | Hahaha, een leuke grap hebben ze met de inkleurder uitgehaald. Een onverlaat heeft de etiketten van het potje blauw en roze voor de lol omgewisseld. Op pagina 22 rijden de Trollenjagers nog op blauwe rijdieren, op pagina 25 zijn die plots roze. Gelukkig heeft inkleurder Guth z’n fout twee pagina’s verder kunnen herstellen: de rijdieren zijn weer blauw. ‘t Schijnt dat de auto van de flauwe grappenmaker de dag erop met vier platte banden op de parking stond, platgestoken met een verfborstel nummer 2.
Opgemerkt door Hans Soenen | | |
| BB044 - XIII 9: Voor Maria + The XIII Mystery: Het Onderzoek | | Neem er eens deel 9 bij van XIII, Voor Maria. Let eens op het tweede prentje van pagina 35 op butler Romeo. Niets aan de hand, wel aan de voet, hij doet zijn werk zoals het moet. En neem nu eens de XIII-bijbel Het Onderzoek erbij. Blader door naar pagina 99 en lees wat er bij butler Romeo staat: "…, maar weigert pertinent schoenen aan te trekken." Oké, haal er nog eens Voor Maria bij (natuurlijk heb je ‘m nog open laten liggen op pagina 35) en kijk eens naar de voeten van Romeo. De deugniet draagt verdorie wel schoenen! Daar heeft hij scenarist Van Hamme toch eens lekker sliepuit mee kunnen doen, vinden we, de geniepigaard. Achter de schermen van de strip lacht Romeo zich uiteraard een kriek.
Opgemerkt door Domien Fontaine | | |
| | Leuk boekie om tussendoor te lezen. Tussen alle flauwiteiten door valt er wel eens een leuke grap in je schoot. Maar soit, op pagina 11 in prentje 2 staat op het gebouw van ‘Dag Alleman’ de naam van het gelijknamige blad. Met parodies op bestaande namen moet je opletten. Niet dat de eigenaar van de desbetreffende firma of de persoon in kwestie op je bakkes zal komen kloppen, neen, we bedoelen maar dat je daar consequent in moet blijven. En dus niet zoals op pagina 35 in prentje 6 de naam ‘Allo Alleman’ te gebruiken. Anders kennen wij ook nog wel een variant: ‘Ciao Alleman’.
Opgemerkt door Jim Ratzenberger | | |
| | Nog ene gevonden in Zapman. Ken je de cliché-Chinees? In westernstrips hebben ze steevast een eigen wasserette, zijn opmerkelijk vriendelijk op het nederige af en kunnen ze met geen mogelijkheid de letter ‘r’ uitspreken. Dus ook in Zapman waarin Mr. Solo zich uitstekend van zijn taak kwijt als cliché-Chinees. Tot het evenwel in het hondeld loopt! Op pagina 32 wordt het ruimteschip van kapitein Krik beschoten met een of andere straal waardoor na elke niesbeurt van de passagiers ze een andere identiteit aannemen. Mr. Solo denkt nu dat hij godbetert Micha Mara is. Ook de lezer slaakt een kreet, we kunnen het ons inbeelden! Geen angst, op pagina 46 is alles weer in orde. Alhoewel, Mr. Solo heeft aan het avontuur toch een foutloze ‘r’ overgehouden. En dat blijft zo duren tot op pagina 50 want vanaf daar heeft iemand ‘m blijkbaar gezegd dat hij zich moet houden aan de ijzeren wet van het cliché. Weg die ‘r’ dus en ‘t is weel al ‘l’ wat de klok slaat.
Opgemerkt door Jim Ratzenberger | | |
| BB047 - Leo Roa 1: Het Ware Verhaal van Leo Roa | | Wiskunde, fysica, chemie… We weten het, ook wij krijgen er de koude rillingen van en het angstzweet breekt ons weer uit als we denken aan de lessen die we toen probeerden te volgen op school. "Waar ga ik dat ooit voor nodig hebben", durfden we wel eens zeggen na onze zoveelste buis voor wiskunde. Nochtans kwam het van pas toen we op een blunder in Leo Roa 1 stootten. Op pagina 36 geeft Crapula het commando "Motoren aan! 380 graden draaien!" Een cirkel bestaat uit 360 graden, een volledige omwenteling (= een cirkelvormige beweging) dus ook. Het commando van Crapula houdt geen steek want met 20 graden draaien komt ze bijgevolg ook al toe. En rekening houdend met de uitzinnige benzineprijzen en zo, kunnen we ons voorstellen dat brandstof ook in de toekomst duur zal zijn. Dan zou het van verspilling getuigen (op een belachelijke manier dan nog) om het ruimteschip een volledige omwenteling te laten maken plus dan nog eens een extra 20 graden. Wat de consequenties ook moge zijn: aan het stuur zit Crapula, een vrouw… Wij beweren niets, hoor!
Opgemerkt door Jim Ratzenberger | | |
| | Als het wringt, dan wringt het. En dan zeggen we het ook. Op pagina 13 zie je op plaatje 5 een mooi overzichtje waar we straks eens op zullen inzoomen: links het café, het raam en de terrasstoelen plus -tafels gezellig buiten terwijl Tower meer naar rechts in een telefooncel staat te telefoneren (tja, wat zou je daar anders in staan doen). Duidelijk is dat het hoofd van Tower bijlange na niet reikt aan de bovenkant van het raam. Twee plaatjes verder hebben we moeite met het perspectief, of tenminste de verhoudingen van al die net vermelde elementen ten opzichte van elkaar. De weg wandelende Tower tussen de telefooncel en het raam van het café… mmm, volgens ons heeft Tower last van opmerkelijke groeischeuten. Nu komt hij plots met kop en schouders boven het raam uit. En meer nog: de stoelen en tafels zijn foetsie! Dat hij de volgende keer zoals iedereen met een gsm belt, nietwaar?
Opgemerkt door Jean-Pierre Kesteloot | | |
| BB049 - Een Hart voor IJsland 1+2 | | Nu moet je goed opletten, klaar? In Een Hart voor IJsland uit de reeks Vrije Vlucht loopt de hele tijdslijn in het honderd. Volg even met ons mee. Op de eerste pagina van deel 1vermeldt de tekst bij de grote prent de datum 2 februari 1890. Een bladzijde verder zegt Clarisse in plaatje 8 letterlijk over de jonge Mozes: "Hij is dertien". Dan bladeren we lustig verder tot de allerlaatste pagina. Het schip de ‘Hirondelle’ vertrekt volgens het tekstkadertje op 3 april 1892.
Je bent nog mee? Goed. We zijn aangekomen bij deel 2. Dit vervolg begint logischerwijze waar het vorige eindigde, in 1892 dus. Mja, toch niet hoor, volgens het logboek. Daarin staat: "Vertrokken uit Duinkerken op 24 februari 1905". Een verschil van 13 jaar! De tiener Mozes is volgens onze tijdrekening uit deel 1 dus al 28 jaar jong. En we bladeren nog eens verder naar pagina 61: een krantenknipsel uit 15 oktober 1902 dat bericht over het vergaan van de ‘Hirondelle’. Straffe gazet is dat om een schipbreuk drie jaar van tevoren aan te kondigen. Eén pagina verder nogmaals hetzelfde jaar, 22 oktober 1902. Wij verliezen er ons hoofd bij, maar de jonge —of toch niet zo jonge— Mozes nog veel meer: na deel 1 wordt hij plots 15 jaar ouder en moet later in deel 2 drie jaar prijs geven om uiteindelijk 25 jaar te worden met het uiterlijk van een 13-jarige. Vergeet de plastische chirurg voor een verjongingsfacelift, bel naar Makyo!
Opgemerkt door William Vanderauwera | |
| BB050 - Lanfeust van Troy 8: Het Fabuleuze Beest (1) | | Pagina 2 van de strip: de kolonel verkoopt Falordelle een mep op de linkerwang, de stouterd! Daar zijn wij —vrouwenliefhebbers pur sang— niet goed van. Ongehoord gewoon! Maar ook Falordelle (met zo’n naam doe je toch je ouders een proces aan?) is daar danig van ondersteboven. Zo ondersteboven dat ze geen links meer van rechts kan onderscheiden want ze heeft geen pijn aan de linkerwang, néén, ze wrijft met de rug van haar hand over haar rechterwang.
Opgemerkt door Melanie Cappelaere | | |
| BB051 - Jaap 1: Jaap vliegt eruit | | | Gevangene Jaap heeft maar 1 enkele bezigheid: putten graven met de bedoeling mooie tunnels onder de gevangenismuren te verkrijgen om te kunnen ontsnappen. Op pagina 19 zien we ‘m gezwind aan het werk in zijn eigen cel. Van de hoofdcipier moet hij al de opgegraven aarde weg zien te raken want dat staat niet netjes. Dus zien we Jaap de aarde verzamelen in een laken. Hij haalt de reeds doorgezaagde tralies uit het raam en een pagina later zien we Jaap de zak aarde door het raam op de eerste verdieping gooien. Hallo? Wat? Door het raam op de eerste verdieping? Ja maar, en die tunnel in zijn cel dan? Dan zit hij toch dwars door het plafond in de cel van een benedenbuurman? Bizar. En deze Big Blunder wordt nogmaals herhaald op pagina 32. Daar zien we Jaap en Eerlijke Joop een tegel opheffen om uit een tunnel te kunnen kruipen. Op pagina 34 zien we dan Eerlijke Joop wijzen naar een doorgezaagde tralies waar een laken aan vastgeknoopt hangt. Jaap steek net z’n hoofd door de tunnel, de vloer van een cel. Wie heeft nu zo’n gigantische hoogtevrees dat hij niet van het gelijkvloers durft te springen bij een ontsnappingspoging? Nee hoor, weer dezelfde fout dus. Jaap heeft er een handje van weg om tunnels te doen uitkomen op eerste verdiepingen. Het bewijs daarvan wordt geleverd op pagina 35 waar we Eerlijke Joop met een troep soldaten een trap zien afdalen.
Opgemerkt door Jim Ratzenberger | |
| BB052 - Nino 3: De Grote Draak (1) | | Toen Dirk Stallaert nog geen Nero of Kiekeboe tekende, tekende hij de oerdegelijke verhalen van Nino waarvan het eerste deel terecht een prijs kreeg voor beste jeugdstrip. Niets dan lof dus, ware het niet dat hij op pagina 44 een steek liet vallen, of moeten we zeggen ‘een knoop liet vallen’. In het zesde prentje zien we MacCab naast Nino staan, allebei met de handen op de rug gebonden. In het laatste prentje waagt dappere Nino een uitval tot grote verrassing van MacCab. Zich blijkbaar niks aantrekkend van de stevige knopen rond zijn handen, zien we ‘m zijn arm en hand uitstrekken naar Nino. Vanaf de volgende pagina’s zit de knoop weer rotsvast. Gelukkig! Even dachten we met Houdini te maken hebben, en we hebben het niet voor konijnen en duiven molesterende heerschappen.
Opgemerkt door Jeff Deckers | | |
| BB053 - Lanfeust van Troy 8: Het Fabuleuze Beest (2) | | | Groot drama als op plaat 14 het gezelschap van Lanfeust in dezelfde cel van Falordelle terecht komen. Volmedelijden zien we het arme kind vastgeketend aan de muur. Haar grote oorringen en hoofdband hebben ze haar tenminste niet afgenomen (prent 2), haar waardigheid wel. Maar hoe zit dat nu met de knoop van de hoofdband? Eerst zit die links, op plaat 20 zit die plots aan de rechterkant van haar hoofd terwijl die op plaat 2 ook al rechts zat. En hey, hoewel ze vastgebonden hangt, heeft ze op dezelfde plaat 14 wel kans gezien om vanaf prent 6 haar opzichtige oorringen te verbergen. Maar kom, één blik in die tranerige ogen en we vergeven haar meteen. Kom hier, meisje, dat we je kunnen troosten… enne, hoe doe je dat eigenlijk?
Opgemerkt door Jim Ratzenberger | | |
| BB054 - De Fantastische Avonturen van Isabelle Avondrood: Isabelle en het Monster | | Een pterodactylus (al een geluk dat we dit mogen schrijven in plaats van het uit te spreken) belaagt op pagina 8 een auto die over de Pont au Change over de Seine rijdt. Helemaal van slag —hoe zou je zelf zijn— rijdt het wagentje VLAM door de balustrade heen. Het volgende prentje zien we het karretje een duikvlucht in de Seine maken. We volgen met het oog de baan die hij gemaakt heeft, en wat zien we daar? Aan de balustrade valt er niets te zien. Konden ze de wagens van vandaag maar zo stevig maken als die balustrade, dan zouden er veel minder brokken gemaakt worden in het verkeer…
Opgemerkt door Marc Biesen | | |
| BB055 - Sabels en Galjoenen 2: De Zwarte Vlag! | | O, hoezeer houden we van don Lope en don Armand uit deze zeer grappige serie! Het mag geen naam hebben, we zien de beide dons wel graag bezig namelijk. Behalve als ze fouten maken. Op pagina 47 zien we don Armand in prentje 2 een vis met hoorn kerven in het hout van het dek van een schip. De hoorn van die vis wijst naar linksbuiten, gezien vanuit het standpunt van don Armand. Een prentje verder verzet de tekenaar de camera om over de schouder van don Armand mee te kijken. Samen met don Armand zijn we getuige dat de hoorn nu naar rechtsbuiten wijst. Oké, een fout van formaat, maar onze liefde blijft bestaan. Nu hopen dat alle Blunders zijn van de baan. Ja, we weten het: in poëzie zijn we grote nullen. Anyway, ‘t is nu gedaan met lullen.
Opgemerkt door Melanie Cappelaere | | |
| BB056 - Nahomi 1: De Tovernoten | | Crisse, een klinkende naam in het fantasygenre (Het Kristallen Zwaard, Atalante) en sciencefiction (Kookaburra). Een eerdere kennismaking met ‘s mans talent konden we al doen met de sprookjesachtige reeks Nahomi. Over een Japans prinsesje dat onder andere avonturen beleeft onder de zeespiegel. Een familie zeepaardjes behoort tot het fantasierijke onderwatervolk. Nogal sentimenteel gaat het er aan toe op pagina 12 en 13 met een soort eigen versie van Het Lelijke Kleine Eendje als een zwart zeepaardje verstoten moet worden. Pappie brengt zijn voor het ongeluk geboren zoon naar een afgelegen plaats om ‘m daar achter te laten. De beschrijvende tekst luidt: "Na zijn zoon voor het laatst omhelsd te hebben verdween Cohol in een onderzeese nevel". De hele dramatiek gaat ten onder aan een onmogelijkheid van het zuiverste zeewater. Die zeepaardjes hebben niet het minste aanhangsel om elkaar te omhelzen. Amper een vin op de rug en een krullende staart, that’s it! Onvoldoende dus voor een innige omhelzing.
Opgemerkt door Jim Ratzenberger | | |
| BB057 - DragonBall 5: De Meester van de Vechtsporten | | Op pagina 62 (opgelet! van achteren te beginnen tellen) toont de steeds op meisjesslipjes beluste Geniale Schildpad een steen waar hij net iets op gekribbeld heeft. "Kijk goed naar deze steen", zegt hij. En dat doen we ook. Op het volgende prentje (opgelet! van rechts naar links te lezen, zo ook voor de hier afgebeelde prentjes) zien we "SCHILDPAD" staan. "Gezien?" Tuurlijk hebben we gezien dat het Japanse teken voor schildpad als bij toverslag 1 prentje later plots vertaald is. Zo, nu weten we ook weer hoe schildpad in het Japans getekend wordt. We gaan er beslist nog ver mee geraken.
Opgemerkt door Melanie Cappelaere | | |
| BB058 - Meesters van de Gerst 5: Julienne, 1950 | | Fijn, een reeks die over bier gaat. Maar anderzijds moet dat wel fout lopen. En ja hoor, op pagina 38 bijvoorbeeld hadden we tot drie maal toe (is dat een haan die kraait daarbuiten?) de aandelen van de Steenforts moeten zien op de grote vellen papier. Wat we dan wel zien is maagdelijk wit, maar de figuren lijken er meer op te zien dan wij. Een reeks die over bier gaat, welja, vandaar misschien.
Opgemerkt door Ivan Claeys | | |
| BB059 - Trigië 16: Stad onder Vuur | | Hoeveel keer Trigopolis al ten onder is gegaan aan verzengend vuur veroorzaakt door allerhande oorlogen en revoluties is amper bij te houden. En op scenario van Mike Butterworth altijd maar weer rookwalmen en brandhaarden moeten tekenen, begon Don Lawrence wellicht wat te vervelen. Waarom dan eens geen Big Blunder getekend om de aandacht tenminste daar op te vestigen? Bedankt Don, we love you want op pagina 25 zien we op het derde plaatje Keren aan het lichaam hangen van een vliegende patrouillesoldaat. Zijn hoofd en lichaam is gericht naar de voeten van de soldaat. Op het volgende prentje is hoofd en ledematen gericht naar het hoofd van de soldaat.
Opgemerkt door Jim Ratzenberger | | | |
| BB060 - Nero verhaal 17+148 | | Op het derde prentje van de allerlaatste pagina van de Nero-klassieker, deel 17, De Ring van Petatje, had Pietje de Dood het nog zo mooi gezegd dat hij de levensdraad van Petatjes tante Eusebie had doorgesneden. En, wie dacht je?, duikt plotseling op in strookje 81 van de Nero-wat-minder-klassieker nummer 148 Windkracht 2000? Tante Eusebie inderdaad. Na een confrontatie met deze Big Blunder wist Dirk Stallaert aan de opmerker van deze Blunder te vertellen dat Marc Sleen het niet zo nauw nam, zeker niet rond Pasen, de periode waarin deze strook in de krant werd voorgepubliceerd. Iemand had haar verrijzenis 2000 jaar geleden ook al eens voorgedaan, niet?
Opgemerkt door Luc Van Leemput | | |
| |
